مصحف شریف قران به خط یزدی به صورت 11سطر و با ترجمه آیت الله مکارم شیرازی و تذهیب استاد نامور عرضه شده است.

این مصحف شریف به صورت 12سطر و ترجمه مقابل سید هاشم رسولی محلاتی عرضه می شود. در این مصحف شریف تفسیر مختلف آیات در هر صفحه نیز آمده است.

این مصحف شریف به خط رایانه ای عثمان طه و با ترجمه آقار حدادعادل و به صورت ترجمه مقابل عرضه شده است.

قرآن حکیم با دو ترجمه آیت الله مشکینی و آیت الله مکارم شیرازی به صورت 15 سطر و ختم به آیه عرضه شده است. مبنای علامت گذاری کلمات در این مصحف، صحت و سهولت بیشتر قرائت بوده و در حد ضرورت از علامت ها جهت اعراب گذاری استفاده شده است. لذا کم اعراب است. در این مصحف شریف در ابتدای هر سوره محتوای کلی سوره و شرح آیات منتخب نیز آمده است. مهمترین منابعی که برای شرح آیات منتخب و بیان شأن نزول سوره ها آمده است شامل تفسیر المیزان، اطیب البیان و برخی تفاسیر موضوعی دیگر است. در انتهای مصحف فهرست موضوعی نکات و توضیحات نیز امده است.

مسئله قلمرو موضوعی قرآن قدمتی بسیار داشته، آیات و روایات متعدد در این باره وجود دارد. علاوه بر این، به دلیل نقش مهم قرآن در زندگی مسلمانان، اندیشمندان مسلمان به قلمرو آن توجه کرده اند و این مبحث در منابع پیشینیان آمده است؛ مانند مبحث اعجاز محتوایی قرآْن در علوم قرآنی و مباحث تفسیری مفسران در شرح آیات مربوط به گستره موضوعی قرآن.

از دهه‌های نخست قرن بیستم به این‌سو، شاهد بروز دیدگاه‌هایی درباره زبان، فهم، تفسیر و سازوکار حصول فهم متون هستیم که در تقابل جدی با تلقی‌های مقبول نزد عالمان مسلمان است. تقابل مزبور، طبعاً تردیدها، پرسش‌ها و شبهاتی را درباره اعتبار رویکرد تفسیری متداول پدید می‌آورد و ضوررت تنقیح نظریه‌ای جامع درباره مباحث بنیادین فهم و تفسیر متن را پیش روی عالمان مسلمان می‌نهد. مکتوب حاضر در کنار تأمین هدف فوق و پرداختن به اهم چالش‌های معاصر در حوزه تفسیر متن، بر آن است که با نگاه دانش‌محور افق جدیدی در قلمرو تأملات تفسیری بگشاید.

مبحث محکم و متشابه یکی از بنیادی‌ترین مسائل علوم قرآنی مورد نیاز مفسر و مقدمه‌ای لازم برای تفسیر است. این بحث از یک زاویه جزء مبانی تفسیر و از زاویه‌ای دیگر از قواعد تفسیر محسوب می‌شود. اساسی‌ترین مباحثی که در دانش محکم و متشابه باید به بحث گذاشته شود، تعریف دقیق محکم و متشابه، تعیین دامنه محکمات و متشابهات، تفسیرپذیر بودن یا نبودن آیات متشابه، کیفیت تفسیر و تأویل متشابهات، مدلول حروف مقعطه، فلسفه و حکمت تشابه در بخشی از آیات قرآن و بالاخره آگاهی راسخان در علم به تأویل آیات متشابه است.