این تحقیق درصدد است سبک زندگی را از منظر دین اسلام مورد توجه قرار دهد. هر دینی بر اساس آموزه‌های دیدگاهی خود، پیروان خود را به زندگی کردن به سبک و شیوه‌ای متناسب با جهان‌بینی مورد نظر خود ترغیب می‌کند. سبک زندگی بر اساس جهان‌بینی دینی را می‌توان «سبک زندگی دینی» نامید. در این تحقیق برای به دست آوردن نظریه زمینه‌ای سبک زندگی به ظاهر آیات قرآن و روایات مرتبط و به تفسیر ایات برای تایید و مستند کردن آن (سنجش اعتبار و پایایی نتایج) مراجعه میشود.
قرآن کامل‌ترین کتاب برای تربیت انسان‌هاست و می‌توان به روش استنباطی عناصر اصلی یک نظام تربیتی یعنی مبانی، اهداف، اصول، مراحل، عوامل و موانع را استخراج کرد. این پژوهش با تمرکز بر عنصر روش‌های تربیتی در قرآن به بررسی چهار روشِ الگویی، تشویق، تنبیه و قصه‌گویی پرداخته است. در بررسی هر روش تلاش شده تا زوایای مختلف هر روش یعنی مفهوم شناسی، مبانی، ارکان، اصول و شیوه‌های اجرایی و آسیب‌ها توضیح داده شود و فهمی عمیق‌تر و وسیع‌تر از آنچه در منابع موجود آمده ارائه شود.
امروزه در نتیجه تحولات شگرف اجتماعی و فرهنگی که در جوامع انسانی به وقوع پیوسته، «زن» از یک موضوع یا مسئله صرف فراتر رفته و به عنوان یک حوزه مطالعاتی گسترده مطرح شده است که مکاتب فکری گوناگون با آبشخورهای فلسفی مختلف در آن با یکدیگر نزاع دارند. از سوی دیگر، قرآن کریم، اصلی‌ترین و اصیل‌ترین منبع فهم دین است که در هیچ حوزه‌ای از حوزه‌های معرفت دینی، بی‌نیاز از مراجعه به آن و تفکّر و تدبّر در آیات آن نیستیم و با توجه به نگاه همه‌جانبه قرآن کریم به ابعاد دنیوی و اخروی و فردی و اجتماعی زندگی زنان، می‌توان حوزه مطالعات قرآنی و اسلامی زنان را از حوزه‌های غنی و پردامنه معرفت دینی قلمداد کرد.
نظریه فراعصری بودن قرآن‌کریم معتقد است قرآن‌کریم در عین ناظر بودن به زمانه نزول، اختصاص به آن دوره ندارد و از سنخ نامه های سرگشاده ای است که در کنار دارا بودن مخاطب خاص، برای همه انسانها در طول تاریخ معتبر است و گزاره های خارجیه آن نیز به قضایای حقیقیه تأویل برده می‌شوند.
قرآن کریم، اساس عقیده و عمل و به تعبیری همه چیز مسلمانان است و همه چیز این کتاب نیز در گرو آموزش آن، تلاوت آیات و تعلیم کتاب، مأموریتی است که حضرت خاتم الانبیاء به بهترین شکل به انجام رساند و آحاد امت را به زنده نگاه داشتن آن امر فرمود.اهمیت، شیوه صحیح و ابعاد این مأموریت در گذر زمان با غفلت بخش‌هایی از امت اسلامی مواجه گردید، یا به دست تقلیدها، عادتها و سلیقه‌هایی سپرده شد که تأثیرات منفی آنها تا زمان حاضر باقی است.. این کتاب می‌کوشد، به بازشناسی روش صحیح آموزش قرآن کریم، که در خود قرآن و سیره آورنده آن تجلی یافته، بپردازد.
تفسیر متون فلسفی، دینی، وحقوقی، پیوندی ژرف با ماهیت معنا دارد. گشودن اسرار معنای متونِ پیچیده مرهون ایضاح چیستی معنا و موطن آن است. معناداری وملاک اثبات آن در دوره رواج پوزیتیویسم وارد این حوزه شد. نسبت زبان و معنا با واقعیت، زاویه دیگر مساله معناست که حکایت زبان از واقع را بررسی می کند. صدق گزاره ها و مناط صدق آن نقطه مکمل این مسائل است. همه این مسائل متعلق به حوزه ی دانش های فلسفی زبانی است. اهمیت این حوزه معرفتی امروز علوم گوناگونی چون زبان شناسی و فلسفه ی زبان، هرمنوتیک، نشانهشناسی، فلسفه، نقد ادبی، و حتی روان شناسی را معطوف خود ساخته است.
این پژوهش بر اساس سرفصل دروس وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برای آشنا ساختن دانشجویان دوره کارشناسی رشته‌ی روان شناسی، روان‌شناسی تربیتی، مشاوره و گرایش های وابسته به آن با موضوعات و مباحث روان شناسی در قرآن و حدیث و در ادامه و تکمیل جلد اول این مجموعه انجام شده که دارای هفت فصل است. عناوین فصول این مجموعه به ترتیب عبارتند از: عواطف و هیجانات، روان شناسی اجتماعی، جاذبه های میان فردی، بهداشت روانی، آسیب شناسی روانی و رفتار نابهنجار، و سرانجام شخصیت در منابع اسلامی.
موضوعات و مباحث روان شناسی در قرآن و حدیث انجام و مشتمل بر ۸ فصل است. در فصل اول ضمن اشاره به تعریف و تاریخچه روان شناسی، کلیات و مبانی نظری روان شناسی در قرآن و حدیث مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل دوم به مبانی انسان شناسی در قرآن و حدیث پرداخته شده است. فصل سوم به تاریخچه و پیشینه‌ی پژوهشهای روان شناختی در قرآن و حدیث اختصاص یافته است. احساس و ادراک عنوان فصل بعدی این کتاب است. در فصل پنجم به اصول و مبانی رفتار پرداخته شده است. عنوان فصل ششم انگیزش و عوامل و فرایندهای موثر بر رفتار است. عنوان فصل هفتم، رشد در گستره‌ی زندگی است.
هرمنوتیک در زبان اهل ادب و تاریخ و فلسفه، علم تفسیر متون و کلمات قدسی و آسمانی و خصوصا تفسیر عهد قدیم است و اغلب با متن، پیام و نشانه سرو کار دارد و به همین دلیل با حوزه‌های گوناگونی نظیر الهیات، فلسفه، هنر، نقد ادبی و زیبایی‌شناسی ارتباط دارد. امروزه هرمنوتیک تنها به عرصه متون و عبارات محدود نمی‌شود، بلکه با توجه به گسترش دامنه هرمنوتیک، تلاشی است برای فهمیدن یک اثر هنری، حالت روانی، یک پدیده و رفتار اجتماعی و نظایر آن. نویسنده کوشیده است برای فهم معنا بر زبان متمرکز شود و آن را به تفصیل بررسی کرده است.
جریان تفسیری قرآنگرا رویکردی است که روش تفسیری خود را در تمرکز و تأکید بر دلالت‌های قرآنی و تدبر در خود قرآن تعریف کرده است. این جریان با دو شاخه کلی اعتدالی و افراطی قابل تحقیق و بررسی است. از منظر روش تفسیر اجتهادی می توان با تکیه بر اصول نظری و عملی چندی، به رویکردی اعتدالی در تفسیر با عنوان تفسیر اجتهادی قرآنگرا تکیه کرد که ضمن عنایت به دغدغه های قرآنگرایان، افراط و تفریطهای آنان را شناسایی کرده و نسبت به مبانی و روش تفسیری ایشان ارزشیابی نمود. از این رویکرد با تعبیر قرآن‌محوری در برابر رویکرد قرآن‌باوری از یک سو و قرآن‌بسندگی از سوی دیگر یاد میشود.
