کتابی حاضر، در کنار کتاب «روانشناسی در قرآن، مفاهیم و موزه ها» هویت کامل تر خود را می یابد؛ در فصول نه گانه آن کتاب، به تعدادی از مباحث روانشناسی، مثل احساس و ادراک، رشد، انگیزش، اجتماعی، سلامت روانی و روانشناسی مثبت، با رویکرد قرآنی، به تفصیل پرداخته شد. در فصول هفت گانه این کتاب نیز به مباحثی مثل «عواطف و هیجانات»، «یادگیری و تغییر رفتار»، «ناخودآگاه»، «شخصیت، مباحث بنیادین»، «شخصیت، مباحث کاربردی»، «سنجش روانشناختی»، و «روانشناسی تفاوت ها» پرداخته شده است.

روان‌شناسی معاصر در چارچوب اثبات‌گرایی و تجربه‌گرایی شکل گرفته و به صورت نوشته و نانوشته، هشیار و ناهشیار، تحت تأثیر مبانیِ انسان‌شناختی، معرفت‌شناختی، هستی‌شناختی و روش‌شناختیِ اثبات‌گرایی است. «روان‌شناسی در رهیافت قرآنی» اقتضا می‌کند که همه این مبانی، بر اساس قرآن باشد؛ این روان‌شناسی، اگرچه از یک‌سو وامدار یافته‌های علمیِ مسلَّم روان‌شناسی معاصر است، لکن از سوی دیگر باید ذیل هندسه معرفتی اسلام باشد و با دیگر شاخه‌های علوم اسلامی انسجام و هماهنگی کافی داشته باشد.