دانش قرآنی محکم و متشابه
دانش «محکم و متشابه» دانشی است که از دل تأمّلات و تحقیقات قرآنی، حدیثی و کلامی پژوهشگران اسلامی، و بهطور عمده در حاشیه آیه 7 آل عمران، برآمده و درصدر مباحث علوم قرآنی نشسته است.
دانش «محکم و متشابه» دانشی است که از دل تأمّلات و تحقیقات قرآنی، حدیثی و کلامی پژوهشگران اسلامی، و بهطور عمده در حاشیه آیه 7 آل عمران، برآمده و درصدر مباحث علوم قرآنی نشسته است.
این کتاب با زبان علمی و قلمی روان به مهم تذین موانع فهم در سه بخش شخصیتی، معرفتی و موانع روشی پرداخته است. از امتیازات اثر ذکر مصداقی موانع و تببین دقیق آنهاست.
کتاب حاضر، باتوجه به اهمیت فراگیری روخوانی قرآن کریم و براساس رسمالخط و لهجة عربی تدوین شده است. اهتمام نویسنده بر این بوده است که اوّلاً امکان تدریس کتاب در سطوح مختلف تحصیلی و سنّی وجود داشته باشد و ثانیاً این کتاب، بخش اعظم تسلّط به روانخوانی را عهدهدار شود و مسیر رشد در روانخوانی قرآن کریم را هموار کرده باشد. بر این اساس وجود ده ارزشیابی در خلال دروس و تکیه بر مثالهای فراوان و کاربردی، از مزایای این متن آموزشی است و با هدف تأمین این ویژگیها آمده است. تنظیم و چینش دروس و مطالب، کیفیت تعاریف و بیان نکات لازم و پرکاربرد، از دیگر مزایای این کتاب آموزشی است.
این اثر در 3فصل، مقدمات و کلیاتی درباره حفظ قرآن کریم، سبکهای کارآمد و تبین قواعد و نمونههای تشابهات لفظی در حفظ قرآن کریم، به بیان 30نکته طلایی در حفظ قرآن کریم، معرفی سبکهای کارآمد در حفظ، اصول کلی در تثبیت و مرور محفوظات، قواعد دهگانه در حفظ متشابهات لفظی و معرفی نمونههای متشابهات لفظی میپردازد. کتاب یاد شده برای استادان حفظ قرآن کریم، حافظان در سطوح مختلف، مشتاقان به حفظ و علاقهمندان به مباحث علوم قرآنی بسیار مفید است.
در بحث فضایل سوره ها و طرق تلاوت آن تردیدی نیست که احادیث وارده از مضامین تشویق آمیز ورغبت انگیز برخوردارند و باورمندان را به حفظ و تلاوت آیات قرآن دلگرم می کنند، اما نمی توان آن ها را، به تمامی، در درستی یا نادرستی هم اعتبار دانست؛ تشخیص اعتبار این روایات و تفکیک سره از ناسره بر عهده حدیث شناسان سخن سنج است و البته شمار راویان ثقه و راستگو در میان ناقلان این احادیث، کم نیست.
معناشناسی زبانی یکی از شاخههای مهم زبانشناسی است که از قرن بیستم به صورت مستقل مطرح شده است. این دانش به بررسی علمی معنا میپردازد و از اینرو، «دانش معنا» نام گرفته است. اگر چه قدمت مباحث آن به دوره یونان میرسد و در میراث علمی مسلمانان و در علوم مختلف اسلامی مطرح بوده، اما تدوین و طرح این دانش در عصر جدید تفاوتهای مهمی با دوران گذشته دارد. نظاممندی و روشمندی و ابتنا بر مبانی زبانشناختی خاص، چهره جدیدی به آن داده است. همچنین، این دانش تأثیر فراوانی در مطالعات دینی و فهم و بررسی متون دینی بر جای گذاشته است.