بررسی فقه القرآن یا تفسیر « آیات الأحکام» یکی از مباحث مهم در حوزه معارف اسلامی است که از دو شاخه علوم اسلامی نشأت می گیرد؛ از یک سو بخشی از معارف قرآن و از سوی دیگر بخشی از فقه اسلامی به شمار می رود.
قرآن به عنوان مهم ترین منبع علوم و معارف اسلامی است که عقاید، اخلاق، تاریخ و دیگر معارف را در خود جای داده است و از این رهگذر به عنوان اصلی ترین مصدر تشریع اسلامی، در خلال آیات خود کلیاتی از فقه اسلامی را نیز بیان می کند و بخش هایی از احکام عبادی، اجتماعی، قضایی و حقوقی را ارائه کرده است.
کتاب « بازپژوهی آیات فقهی قرآن» در ۱۶ درس با عناوین ذیل سامان یافته است:

به استناد حدیث شریف ثقلین کهمورد اتفاق فریقین است، پیامبر اکرم(ص) از قرآن و عترت یعنی حاملان سنت به عنوان دو میراث گرانسنگ خود یاد کرده و بر چنگ زدن به آن ها برای رهنمونی به طریق سعادت تأکید کرده است. بر این اساس عالمان واندیشه وران مسلمان در عرصه های مختلف علوم اسلامی از قرآن و سنت همواره به عنوان مهم ترین و معتبرترین منبع فهم و استخراج آموزه های دین شناخت یاد کرده اند. به خاطر جایگاه بس رفیعی که قرآن و سنت در ترسیم نظام جمعی از دین دارند، هرگونه کنکاش و بازپژوهی آن ها و به ویژه وع رابطه و تعاملی که این دو منبع نسبت به یکدیگر دارند، از اهمیت بس والایی برخوردار است.