حدوث و یا قدم عالم از مسائل بحث برانگیز و از جمله موارد اختلافی بین متکلمان و فلاسفه بوده و هست، در این مورد هر دو گروه به منظور اثبات ادعای خود، به بیان دلائل و بطلان استدلال طرف مقابل پرداخته اند و برای اثبات نظر خود به ادله نقلی نیز تمسک کرده و هرکدام، آیات و روایات این باب را به نفع خود تعبیر و تأویل نموده اند.
در این پایانامه سعی شده است به تحلیلی از آیات و روایات این باب پرداخته و تطبیق آن را با هرکدام از طرفین متکلمان و فلاسفه مورد بررسی قرار دهیم و نتیجه خواهیم گرفت که آیات و روایاتی که نویسنده این سطور توانسته است آنها را بررسی نماید اگرچه ظهور در اثبات ادعای متکلمان را دارد اما با دقت نظر خواهیم یافت که همگی در صدد اثبات صرفاً مخلوقیت و یا محدث بودن عالم طبیعت است و هیچ یک از آیات و روایات نفی قدم زمانی نسبت به حداقل بعضی از مخلوقات عالم نمی نماید، بلکه بعضی از آنها بر این مطلب تصریح دارد.
واژگان کلیدی: قدیم، حادث، قدم، حدوث، فیض، دوام فیض، دائم الفیض، حدوث زمانی.