جهان همواره دستخوش تغییر و دگرگونی است و در واقع مجموعه‌ای است از خوشی‌ها و ناخوشی‌ها، آسایش و سختی‌ها، درشتی‌ها و نرمی‌ها، پستی‌ها و بلندی‌ها و... . بدین سبب آدمی موقعیت‌های ناخوشایند خرد و کلانی را در برهه‌های مختلف زندگی تجربه می‌کنند. البته شاید این فراز و نشیب‌ها در زندگی برخی افراد، کم و یا بیش‌تر از دیگران باشد؛ ولی نمی‌توان کسی را یافت که زندگی او همیشه به یک صورت و یک نواخت باشد. این فراز و نشیب‌ها خواه مورد انتظار باشد خواه نباشد، کوتاه مدت باشد یا بلند‌مدت، فردی باشد یا اجتماعی، گاه خارج از توان انسان‌های معمولی هستند و آنها را به سوی منابع قابل اعتماد سوق می‌دهند. دین به عنوان یکی از منابع قابل اعتنا می‌تواند در این زمینه نقشی مهم و مؤثر ایفا کند. ادیان با توجه و تصدیق به پرمخاطره بودن زندگی، هر یک شیوه‌ای را، با هدف تحمل‌پذیر کردن شرایط، ارائه می‌دهند. قرآن کریم نیز، به عنوان کتاب آسمانی دین مبین اسلام، ضمن بیان علل بروز ناملایمات زندگی از قبیل؛ گناهان، طبیعت دنیا، آزمایش الهی، غفلت، و... به بیان راهکارهایی جهت مقابله با آنها می‌پردازد.
راهکارهای قرآنی مقابله با ناملایمات در سه بخش؛ شناختی، عاطفی، و رفتاری بیان می‌شود:
در مقابله شناختی؛ افکار، عقاید و نگرش افراد نسبت به اوصاف خدا و پشتیبانی او موجب توان‌افزایی وی در مقابله با ناملایمات می‌شود.
در مقابله عاطفی؛ فرد به واسطه نیرویی که در اثر ارتباط با خدا و امید به او، در وی ایجاد می‌شود، و همچنین با استمداد از صبر و شکیبایی به مقابله با ناملایمات برمی‌خیزد.
انجام اعمال صالح، صله‌رحم، حمایت اجتماعی و مهاجرت، از جمله توصیه‌های عملی‌ می‌باشد، که در قرآن به نقش آن‌ها در هنگام بروز ناملایمات، به جهت تحمل‌پذیرتر کردن آن برای شخص گرفتار،تصریح شده است. این موارد تحت عنوان مقابله رفتاری بررسی می‌شود.