شبهه به معنای به هم آمیختن حق و باطل است به گونه ای که تشخیص حق و باطل را برای انسان دشوار می کند.در مواردی به گمراه شدن انسان می انجامد و با سوال از جهاتی متفاوت است و غالبا ازطرف منافقان مستکبران، عالم نمایان وکفار مطرح می شود. شبهاتی که درتوحید ، عدل ، نبوت ، امامت ، معاد مطرح می شود اثر مستقیم بر عقائد شخص می گذارد کج فکری اعتماد به دشمن،تشخیص حق به وسیله افراد، دفاع ضعیف از ارزشها، می تواند زمینه پیدایش شبهات شود. ضمن آن که شبهه افکنان نیز با انگیزه هایی از قبیل حفظ موقعیت و مقام، تضعیف دین وطرفداران آن، امید به پیروزی، حسد ورزی ، به شبهه افکنی روی می آورند شبهه ،علاوه برزندگی فردی ،آثار خودرا در زندگی اجتماعی واخروی نیز نمایان خواهد کرد. شبهه در نخستین مرحله عقائد را تضعیف می کند وسپس سبب تحریف عقیده خواهد شدودر آخرین مرحله چنان چه شبهه زدوده نشود به انکار دین می انجامد.قرآن محوری ،کسب تقوی ،ارتباط باپیشوایان هدایت،آگاهی بخشی به جامعه معرفی ودوری از شبهه افکنان، تحلیل شبهات، استمداداز حضرت حق در غالب دعا، از مهمترین شیوه های مقابله با شبهات است.