از ديدگاه جهان بيني توحيدي، انسان مسافري است که رهسپار لقاي خداوند سبحان است، او در اين مسير، عواملي را مي پيمايد، از عالم طبيعت و مادي دنيا شروع مي کند، تا به لقاي خداوند تبارک و تعالي مي رسد. چنانچه آيه شريفه مي فرمايد: "يا ايها الانسان انک کادح الي ربک کدحا و فملاقيه" اي انسان! تو با تلاش و رنج به سوي پروردگارت مي روي و او را ملاقات خواهي کرد. (انشقاق/‎۶). گرانبهاترين گوهري که نزد آدمي است نفس و جان اوست. چنان که اگر نفص خويش را پاک نگه دارد و از آلايش مصون دارد بيشترين سود را خواهد برد، اما اگر نفس خود را آلوده ساخت، ارزش خود را پايين آورده است. همچنين در آيه ‎۱۰۵ سوره مائده مي فرمايد: "يا ايها الذين امنو عليکم انفسکم" اي ايمان آورندگان مراقب خود (نفس) باشيد. در اين نوشته درصدد تبيين اين سير ملکوتي هستيم براي اينکه باطن مطهر و باصفاي خود را هم چنان پاک نگه داريم و از منزلت والايي که خداوند براي انسان مقرر فرموده پاسداري کنيم و به عوامل وموانع طهارت نفس و لوازم آن بپردازيم. در ابتدا به مفاهيم و کليات، بعد به عوامل و اسباب تاثيرگذار دروني نفس، سپس به عوامل تاثير گذار بيروني نفس و در آخر به موانع و آفات طهارت نفس و راه مبارزه با آن پرداخته مي شود.