سبک زندگی اسلامی، هماهنگ با اهداف آموزه های اسلامی و بهترین شیوه زیستن است، تحقق این موضوع، هدف مطلوبی است که متولیان دین و فرهنگ کشور، دغدغه تبلیغ، گسترش و نهادینه سازی آن را در جامعه دارند. در پاسخ به همین دغدغه و زمینه سازی جهت تحقق و عملیاتی شدن این خواسته، موضوع این پایان نامه با هدف شناسایی و بررسی کانون یا کانون های تحقق سبک زندگی اسلامی با تکیه بر تفسیر شریف المیزان انتخاب شد، چراکه ایجاد و گسترش کمی و کیفی هر چیزی بدون شناخت سرچشمه ها و نقطه های کانونی شکل گیری که نقش تکثیر اولیه و بازتولید اصلی آن را دارند، تلاشی سطحی و کم اثر خواهد بود.
پژوهش حاضر مبتنی بر روش مطالعه تحلیلی آیه های قرآن کریم با محوریت تفسیر المیزان و روایات تفسیری با تکیه بر منابع کتابخانه ای انجام شده است. این تحقیق در شناسایی، معرفی و تبیین کانون یا کانون های تحقق سبک زندگی-اسلامی، از نوع تحقیقات توسعه ای و در زمینه سازی برای ارائه الگوی کاربردی و برنامه عملی، از تحقیقات کاربردی به شمار می رود.
در فصل اول، کلیات، مفهوم شناسی و طرح کلی تحقیق و در فصل دوم مبانی، اصول و شاخص های سبک زندگی اسلامی به تفصیل آمده است. در فصل سوم، سبک زندگی اسلامی با توجه به تفسیر شریف المیزان، بررسی شده و با شناسایی و معرفی دو عامل درونی وراثت و شخصیت و دو عامل بیرونی خانواده و جامعه به عنوان چهار نقطه کانونیِ تاثیرگذار در ایجاد و گسترش کمی و کیفی سبک زندگی اسلامی، هرکدام به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته اند.
نتایج تحقیق نشان می دهد که اولاً: «تربیت» به عنوان یک ظرفیت بالقوه (با تمرکز بر متربی) و یک ابزار کارآمد (با تمرکز بر مربی، کانونی ترین نقطه ایجاد، گسترش کمی و کیفی و نهادینه سازی هر سبکی از زندگی شمرده می شود. به عبارت دقیق تر، «تربیت» یک «فنّاوری» است که با توجه به دو عامل وراثت و شخصیت و دو موقعیت خانواده و جامعه، ظرفیت بیشترین و پایدارترین تاثیر را بر شکل پذیری(از جانب متربی) و شکل دهی (از جانب مربی) سبک زندگی انتخابی هر فرد دارد.
ثانیاً: «موقعیت خانواده» با توجه به ارتباط مستقیم با عوامل موثر بر وراثت و زمینه های شکل گیری شخصیت و ارتباط ساختاری و مقدّمی با جامعه، می تواند مهم ترین کانون تربیت پذیری از یک سو و کاربست شیوه های موثر تربیتی از سوی دیگر، به منظور تحقق سبک زندگی مطلوب، به حساب آید.