اين تحقيق درباره رهنمودها و نکته هاي تربيتي دعاهاي قرآن بحث مي کند مي دانيم که دعا کانال ارتباطي بنده با مبعودش است و نوعي عبادت محسوب مي شود و مهمترين هدف آن تقرب واطاعت امر خدا و اظهار نياز به درگاه معبود است. با اين وجود قرآن و دعاهاي آن الگوي روزمره بشري و اهداف والاي آن است. دعا مي تواند حتي وسيله هاي براي شناخت خدا و توبه از گناه باشد. دعا همچون ساير عبادات اثر و رهنمود تربيتي دارد که دعاهاي قرآن هم از اين حيث مستثني نيست اين تحقيق شامل چهار فصل ا ست فصل اول که کليات و مفاهيم را شامل مي شود. فصل دوم مربوط به رهنمودها و نکته هاي تربيتي دعا در حوزه عبادي اعتقادي است. و در آن يک به يک آيات به طور مفصل بحث مي شود. و در آخر هم جمع بندي مي کنيم. علاوه بر جمع بندي اين فصل جايگاه دعا و آداب دعا و اهميت جامعيت دعا را به تفکيک بحث مي کنيم. فصل سوم مربوط به رهنمودها و نکته هاي تربيتي دعا در حوزه علمي است.در اين فصل هم آياتي که مربوط به دعاهاي علمي - معرفتي در قرآن است بحث مي کند و در آخر هم جمع بندي مي کنيم. پيام اصلي اين دسته از ادعيه اين است که عالم واقعي تنها خداست و او اولين معلم جهان خلقت و علام و عليم است لذا بايد علم را نيز از او بخواهيم. و فصل چهارم مربوط به رهنمودها و نکتههاي تربيتي دعا در حوزه اخلاقي است. بعد از تفحص آيات مربوط به مباحث اخلاقي در آخر آنها را جمع بندي کرديم به اين معني که اين قرآن است که قواعد اصلي و نمونه اخلاقيات را از زندگي مخلصان در برابر ما گذاشته تا درس بگيريم و ظلم و ناسپاسي نکنيم.