اين تحقيق با عنوان عدم گرايش جوانان به نماز و قرآن مي باشد. روش اين تحقيق به صورت عملي بوده و بيشترين استفاده از آيات قرآن و روايات اهل بيت و نهج البلاغه عظيم الشأن مي باشد. هدف اين تحقيق بررسي عدم گرايش جوانان به نماز و قرآن و درمان اين انحرافات که امروزه متأسفانه به آن اهميتي داده نمي شود، مي باشد. چون قرآن و نماز پايه هاي دين مي باشند و تاکيد زيادي به پيروي و اطاعت از آنها شده (اقم الصلاه لذکري، واقرء ما تيسر القرآن) فرمايش قرآن آيات و روايات زيادي و نهج البلاغه (الله الله في القرآن) در اين باره داريم، نويسندگانه زيادي هم به صورت مستقيم يا غير مستقيم درباره ي آنها کار کرده اند. از جمله محسن قرائتي که کتابهاي پيوند نماز، اسرار نماز، نماز در قرآن، احکام نماز، تهج البلاغه، بحارالانوار که بنده پيرامون تحقيقم از آنها استفاده کرده ام. در اين پايان نامه که شامل چهار بخش است، ما سعي کرديم به نقش نهادهاي فرهنگي و اجتماعي بپردازيم. بخش اول شامل کليات است. در بخش دوم به اهميت خانواده در جذب جوانان به نماز و قرآن پرداخته ايم و آن را به سه فصل تقسيم کرده ايم: فصل اول خانواده پايه ي اساسي تربيت، فصل دوم انواع خانواده ها از نظر تربيت و فصل سوم شيوه هاي تربيت ديني خانواده. بخش سوم که در مورد تهاجم فرهنگي دشمن است، به سه فصل تقسيم شده است: فصل اول مدرسه، فصل دوم رسانه ها و فصل سوم جامعه و در نهايت بخش چهارم راهکارهاي مقابله با عدم گرايش جوانان به نماز و قران است که با توجه به پژوهش عملي با جوانان مي باشد. مفاهيم: خانواده، تهذيب نفس، تقليد، گرايش جوانان، تهاجم فرهنگي و اراده.