غفلت حالتي است که از بي‌توجهي سرچشمه مي‌گيرد، اين حالت در درجه‌هاي مختلف در بسياري از افراد جامعه وجود دارد و اغلب بدون اينکه خود افراد متوجه باشند، پيامدهاي آن گريبان آنها را مي‌گيرد. هدف از انتخاب اين موضوع، آشناشدن با تصويري روشن از ماهيت غفلت و خطرات غفلت از ياد خدا و پيامدهاي آن براي سعادت انسان‌ها مي‌باشد. اين نوشتار در چهار فصل تنظيم شده است که فصل اول مربوط به مفهوم شناسي غفلت مي‌باشد. در فصل دوم، به عوامل غفلت پرداختيم که به ‎۱۱مورد از عوامل غفلت اشاره شده است و مي‌توان شيطان، هواي نفس، آرزوهاي دراز و دلبستگي به دنيا را از خطرناکترين عوامل به حساب آورد. آثار دنيوي و آثار معنوي و اخروي غفلت از خدا نيز مباحثي است که در فصل سوم به آن اشاره شده است. در فصل چهارم نيز راههاي پيشگيري و درمان غفلت مطرح شده است که شاه‌کليد درمان غفلت طبق آيات قرآن "ذکر" مي‌باشد؛ "يا ايها الذين آمنوا اذکر والله ذکرا کثيرا ...". از آنجايي که غفلت از ياد خدا و مرگ و ... رابطه مستقيمي با سعادت اخروي انسان دارد و به عنوان مانعي در مسير رشد معنوي او به حساب مي‌آيد و با توجه به اينکه آيات و روايات زيادي در نکوهش آن آمده است مي‌توان چنين نتيجه گرفت که آثار غفلت، سعادت انسان را دچار چالش کرده و شقاوت ابدي او را به دنبال دارد. پس نمي‌توان به راحتي زا اين مسئله گذشت و بايد در صدد شناخت اين رذيله‌ي اخلاقي، عوامل و راههاي درمان آن برآمد