اين تحقيق در صدد بررسي تأثير فضائل اخلاقي بر روابط اجتماعي مي‌باشد. که در آن ابتدا واژگاني همچون فضيلت، اخلاق، روابط و روابط اجتماعي تعريف مي‌شود. سپس در بخش بعدي راههاي كسب فضائل (عنصر انديشه، عنصر عمل و عوامل خارجي) بررسي مي‌شود. منظور از عنصر انديشه اين است كه انسان در كارهاي خود تفكر كند و اگر فضائلي از او سر بزند خدا را سپاس گزارد و اگر رذائلي از او سر بزند در صدد درمان آن برآيد و منظور از عنصر عمل اين است كه كارهاي انسان بر اساس فضائل باشد و منظور از عوامل خارجي، محيط و معاشران و دوستان فرد مي‌باشد. لازم به ذكر است كه در بخش عنصر انديشه مطالبي مانند انواع تفكر كه شامل تفكر مقبول و مردود است و تقواي تفكر و آيات و روايات تفكر مطرح مي‌شود. همچنين در بحث عنصر عمل مطالبي مانند منظور از عمل اخلاقي، عناصر عمل اخلاقي و راه شناسايي عمل اخلاقي مطرح مي‌شود. و در نهايت در گفتار چهارم از تأثير متقابل اخلاق و ايمان و اخلاق و عمل بحث مي‌شود. در فصل سوم كه عنوان آن اجتماع و زندگي اجتماعي است انواع روابط انسان (رابطه انسان با خدا، خود، مردم و رابطه انسان با طبيعت) بيان مي‌شود. در گفتار دوم اين فصل ضرورت زيست اجتماعي انسان (دروني يا بيروني بودن) و منشأ و ضرورت زيست اجتماعي انسان از ديدگاه آيات و روايات بررسي مي‌شود. و در گفتار بعدي اين فصل لوازم و ملاك‌هاي زيست اجتماعي انسان (مرحله‌ي انديشه و مرحله‌ي عمل) بحث مي‌شود. و در فصل چهارم كه عنوان آن اخلاق و اجتماع است مباحث اخلاق در خانواده (حقوق متقابل والدين و فرزندان)، حقوق همسايگان و وظايف اخلاقي حاكمان در برابر مردم و مردم در برابر حاكمان مطرح مي‌شود. و در پايان نتيجه‌گيري از تمام فصول انجام مي‌شود.