بررسی و یافتن معنای دقیق یک واژه در زمانی خاص، روش‌های مختلف و خاص خود را دارد که یکی از این روش‌ها، شیوهء معناشناسی است. در این شیوه، معناشناس به دنبال مطالعه و بررسی شرایط تولید معنا و دریافت آن نزد خواننده است.
پژوهش حاضر با الهام از این روش برای دستیابی به مفهوم واژه اطاعت در قرآن و پاسخ به سؤال اصلی «واژه اطاعت در قرآن از نظر معناشناسی چگونه تفسیر و معنا می‌شود؟» سه گام اصلی را می‌پیماید:
گام اول: معناشناسی واژگانی، گام دوم: میدان‌های معناشناسی و گام سوم: مطالعات متنی؛ که نتیجه بررسی معناشناسی واژگانی اطاعت بر پایه معنای اساسی و با مطالعه جهان بینی و فرهنگ قومی عرب جاهلی در پیش از اسلام این است که واژه اطاعت قبل از اسلام نیز کاربرد داشته و معنای اصلی آن فرمانبرداری همراه با خضوع و رغبت است و تطوّرات معنایی نداشته است، در گام دوم با بررسی معانی ریشه «طوع» در آیات قرآن و تشکیل میدان‌های معنایی واژگان مترادف و متضاد، فعّال و منفعل و ملازم، گستردگی میدان معناشناسی اطاعت در قرآن و چگونگی گستردگی آیات در این میدان بیان می‌شود و در گام سوم با مطالعات متنی اطاعت، تعریف اطاعت، واژه‌های کلیدی و کانونی و جهان بینی اطاعت بر اساس روش معناشناسانه ارائه می‌گردد.