حضرت آدم (ع) از ديدگاه تورات و قرآن کريم
همانطور که نسل کنوني بشر با آفرينش انسان شروع مي شود، مسائل انساني نيز با خلقت او آغاز مي شود که مهمترين آن تعليم و تزکيه است و تعليم وي با تعليم اسماء شروع شد و تزکيه او همان جهاد اکبر است با مبارزه ابليس وسوسه و توبه صورت پذيرفت. خداوند آدم را در قرآن به عنوان خليفه الهي معرفي کرده و مسئله خلافت در مورد انسان مطلبي است که حتي از عهده فرشتگان هم برنيامد. خداوند آدم را از ( حماء مسنون)" گل تيره رنگ و متغير و بد بو" آفريد و از روح خود در آن دميد و اسماء و معارفي به او آموخت که هيچ کدام از مخلوقات ديگرش از عهده فهم آن معارف بر نيامده بودند. سپس به فرشتگان فرمان سجده داد، همه سجده کردند و ابليس نکرد و مغضوب درگاه حق شد، لذا کينه آدم را به دل گرفت و او را وسوسه کرد تا از درختي که خداوند تناول آن را براي آدم و همسرش منع کره بود بخورند. و همين امر باعث رانده شدندشان از بهشت شد. سپس توبه کردند و زندگي جديدشان را در زمين آغاز کردند و صاحب فرزند شدند. خدا براي پسرهايشان دو حوريه براي تزويج فرستاد و فرزندان آنها هم با هم ازدواج کردند و نسل آدم تا امروز ادامه يافت.